BalBilge’ye…
//
ağaçtan düşen
dut sesine karışır
hurdacı selde
//
haiku-kahkaha / 038
BalBilge’ye…
//
bulutu deldi
kırlangıcın nefesi
yaz rüzgarında
//
haiku-kahkaha / 037
Ece’ye…
//
başak rengi ot
kirpinin gölgesinde
gece ılık, güz
//
haiku-kahkaha / 036
Özgür’e…
//
lodos dalgası,
tuzlu suyun şarkısı —
yaseminlerce
//
haiku-kahkaha / 035
Derya’ya…
//
zıplayıverdi
kararsız kuşun biri
gün ışıyınca
//
haiku-kahkaha / 034
Derya’ya…
//
toprak kokusu
şelalenin sesinden
rol çalar mı hiç?
//
haiku-kahkaha / 033
Derya’ya…
//
parlatıverdi
beyaz kuşun geçişi
çim yeşilini
//
haiku-kahkaha / 032
Ebru’ya…
//
yağmur sonrası
kedinin terkettiği
ıhlamur dalı
//
haiku-kahkaha / 031
Ebru’ya…
//
geçip giderken
yarasa döne döne
günden geceye
//
haiku-kahkaha / 030
Ayfer’e…
//
yapraklar bakır
gökkuşağı altındır
bahar öncesi
//
haiku-kahkaha / 029
Didem E.’ye…
//
çakıl taşıyla
yerden bitme palmiye
derin sohbette
//
haiku-kahkaha / 028
Didem E.’ye…
//
tutulur güneş,
isli camın ardından
bakınca kedi
//
haiku-kahkaha / 027
Sevil’e…
//
cama yansıyan
güvercinle buluştu
yağmurun sesi
//
haiku-kahkaha / 026
Eser’e…
//
şu dala konan
baharın habercisi
yeşil papağan
//
haiku-kahkaha / 025
Eser’e…
//
güneşe doğru
uzatır antenini
zümrüt çekirge
//
haiku-kahkaha / 024
Evrim’e…
//
usulca akar
çimenler arasından
yolu bulan su
//
haiku-kahkaha / 023
Evrim’e…
//
dağıtıvermiş
portakal bahçesini
beş yavru kedi
//
haiku-kahkaha / 022
Evrim’e…
//
patinaj yapar
şelale tepesinde
uğur böceği
//
haiku-kahkaha / 021
Banu’ya…
//
hep mavimtırak
güneşe karşı yüzen
şu sarıkanat
//
haiku-kahkaha / 020
Merve’ye…
//
kıyıya vuran
köpüklerin gövdesi
dağ kristalimsi
//
haiku-kahkaha / 019
Işıl’a…
//
kediotu mu
Merkür’ün etkisinde
kedi mi, muğlak
//
haiku-kahkaha / 018
Gökçe’ye…
//
balkondur sahne
o soprano martının
resitaline
//
haiku-kahkaha / 017
Gökçe’ye…
//
izler güneşi
ayçiçeğinin genci
olmazdan önce
//
haiku-kahkaha / 016
Gökçe’ye…
//
radarındayken
dünyanın gölgeleri
kızıl tilkinin
//
haiku-kahkaha / 015
Maya Angelou için,
Deniz’e…
//
bin volkan kusmuş
işlenmemiş toprağın
bulutlarından
//
haiku-kahkaha / 014
Gonca’ya…
//
özenip ata
kısa yoldan dört nala
uçtu tosbağa
//
haiku-kahkaha / 013
Gonca’ya…
//
yarışır durur
alıcı kuşla geyik
dağ yamacında
//
haiku-kahkaha / 012
“ah ah ah” / “ha ha ha”
Nora’ya…
//
şarap olur mu
mürekkep balığının
üzümlerinden?
//
haiku-kahkaha / 011
Neslihan’a…
//
cepheden vurur
ateş karıncasına
öğlen güneşi
//
haiku-kahkaha / 010
Merve’ye…
//
bekler baharı
beyaz ay papatyası
han çatısında
//
haiku-kahkaha / 009
Nalan’a…
//
ulaşır mı ki
küçümen bir patlama
balkondan Mars’a?
/
haiku-kahkaha / 008
Can Deniz’e…
//
kenetleniyor
çatıların rengi ve
ayçiçekleri
//
haiku-kahkaha / 007
Burçak’a…
//
batarken güneş
gemiye vurmuş parlak
yansımaları
//
haiku-kahkaha / 006
Elif’e…
//
tespih böceği
atarak gelir seri
perendeleri
//
haiku-kahkaha / 005
Zeynep’e…
//
ay ışığında
bakışır iki kedi
saati belli
//
haiku-kahkaha / 004
Çağla’ya…
//
ah su samuru!
su geçirmez tüylerin
helezonik mi?
//
haiku-kahkaha / 003
Seçil’e…
//
kuzgun kuş damdan
havalanınca hemen
kondu mu serçe?
//
haiku-kahkaha / 002
Şaylan’a…
//
nehir yatağı
kaplumbağanın ağı
ne bu, ne şu: O
//
haiku-kahkaha / 001
Şaylan’a…
//
devekuşu evcil
olmasa bile, titrer
boynu sende
//
haiku-kahkaha / 000
Medusa’ya…
//
erguvan dalda
gördüğüm kadarıyla
bahar kapıda
//
sen, ben, medusa 